Hemen da berriro Nafarroako antzerkigintzako antzezlan antzeztuena
Lau pertsonaia ikus-entzuleen aurrean elkartuko dira, Nafarroaren iraganaz eta orainaz dituzten ikuspegiak eztabaidatzeko. Haietako bakoitzak errotik kontrakoa den jarrera bat hezurmamitzen du, Nafarroa Euzkadi bizilagunean, Euskal Autonomia Erkidegoan, orduan sortu berrian, sartzeko balizko aukeraren aurrean. Nafarroaren historia sorreratik, autogobernua, foralitatea, jauntxokeria, 36ko gerra, Nafarroaren oraina eta geroa pasioz eztabaidatzen dituzte. Une batzuetan eztabaida eteten da, zenbait emakumepertsonaiari sarbidea emateko, besteak beste, “amari” eta “alargunari”. Emakume horiek, beren bakarrizketa laburrekin, hunkiberatasuna eta lirismoa ematen diete gizonen jarrera gogorrei.
Patxi Larrainzarren obra mitikoa
Navarra, sola o con leche 1978an estreinatu zen eta Nafarroako antzokian gehien antzeztu den lana izan da, Nafarroa osoan 100 emanaldi inguru eskainiz. Urte haietan antzerki-lokalik ez zegoenez, frontoietan, herriko zinemetan, kasinoetan, plaza irekietan eta ikastetxe publikoetako jolastokietan antzeztu zen. Emanaldi bakoitza oso publiko heterogeneoek gogo biziz hartzen zuten. Sarritan ikusle batzuek ezin zuten ikuskizuna ikustera mugatu, eta ez zuten nahi ere, pertsonaien jarreren aurrean beren gustua edo desadostasuna ozenki adierazteraino.
Egilea, Patxi Larrainzar (Riezu, 1934-Iruñea, 1991), bere hitzetan, apaiz asilbestratu bat izan zen. Iruñeko Arrotxapea auzoko El Salvador parrokian egin zituen pastoral lanez gain, antzerkiarekiko zuen interesa ere laster gehitu zitzaion, El Lebrel Blanco eszenatokira eramango zituen obrak idatziz. "Karlismoa eta musika zerutiarra" (1977), "Utrimque roditur" (1980), "Solo o con leche" (1978) lanarekin batera, bere antzerkigintzako titulurik esanguratsuenetako batzuk dira.
Informazio-txostena
Esku-programa
